Arzunun Kaleminden;Akıl düşümü,ruh düşümü,gönül çarpıntısı

Hissettiklerimiz ağızdan çıkınca,tortuları kalıyor elimizde. Hislerin ölüleri gibi duruyor sözler,asılı bir yerlere. Büyüdüm sonra,utandım büyüdüğüme.. Çekmecelere yazdım,dolap raflarına. Evlerim değişti,sevdiklerim,sevmediklerim;anlattım dost sohbetlerinde yetmedi,kendime yazdım.Mahreminimdir bu size. Eski usül bir güncenin ifşası.. Ne bir öyküdür ne de kişisel bir hikaye. Akıl düşümü, ruh düşümü,gönül çarpıntısı.. Şiirdir,öyküdür fotoğraftır ya da tek bir cümle. Her sözcüğün bir emanetçiye ihtiyacındandır. -Jehan Barbur 

Arzunun Kaleminden;Tüm ağlak hikayelerinizi sevebildiğiniz,acılarınız yıkımllarınızla barışık,yaralarınıza aşık huzurla beslenmiş nisana selamlar olsun

yollar ayrılır evler,kapılar,zil numaraları değişir,yada yastık kokun camdan komşu manzaran, uyku derinliğin daha bir dünya yazılacak kelime inşaaları varken asıl yara bunca zaman nerden nereye yürümüşüm ona veremediğin cevap. Herkes olduğu yere yakışır,olduğu yer ona. 7 Nisan bana yakıştı ben ona artık gitmek zamanı..Tüm ağlak hikayelerinizi sevebildiğiniz acılarınız yıkımlarınızla barışık yaralarınıza aşık huzurla beslenmiş güneşsiz yağmurlu güne selamlar demeye uğradım.