Arzunun Kaleminden;Akıl düşümü,ruh düşümü,gönül çarpıntısı

Hissettiklerimiz ağızdan çıkınca,tortuları kalıyor elimizde. Hislerin ölüleri gibi duruyor sözler,asılı bir yerlere. Büyüdüm sonra,utandım büyüdüğüme.. Çekmecelere yazdım,dolap raflarına. Evlerim değişti,sevdiklerim,sevmediklerim;anlattım dost sohbetlerinde yetmedi,kendime yazdım.Mahreminimdir bu size. Eski usül bir güncenin ifşası.. Ne bir öyküdür ne de kişisel bir hikaye. Akıl düşümü, ruh düşümü,gönül çarpıntısı.. Şiirdir,öyküdür fotoğraftır ya da tek bir cümle. Her sözcüğün bir emanetçiye ihtiyacındandır. -Jehan Barbur