İnancınıza iyi bakın lakin ruhu ayakta tutan görünmez ;TEK organ kendisi..

Güncel konulardan biraz sıyrılıp dagınık bişeyler olsun istedim;Herbirimizin derinlere sıgdırdığı ve birdaha ordan çıkarmayı sözkonusu etmedigi şıklıktan eser,tadındaki acıdan hiçbirşey kaybetmeyen o bizi kavurup esip geçen,hasarlarıyla  başbaşa bırakıp fitursuzca gidenlerden  bahsediyorum elbette,herkesin bir tane adını söylemeye cesaret etmediği etmek istemediği acıyla bastırıp sarıp sarmaladığı ...

Eminim ki,öyle olmasa da kimimizin yılları,kimimizin duyguları,kimimizin en güzel yaşları,kimimizinse yaşamları akıp gitti avuçlardan biri yada birileri tarafından..

Lakin insanogluyuz ve yaşıyoruz, görüyoruz  her insan bize farklı şeyler bırakıyor farkında degiller ki;bize en büyük sermayeyi kazandırıyorlar,olgunlaşmak diyorum lügatımda adına..
İnsan ruhu toprak gibidir ezildikçe saglamlaşır yani bu gücünü ispat etmiş o sert gözüken pamuk kalpli insalara uygun bir benzetme oldu zannımca...
Tüm yaralanmış yaralarıyla büyümeyi ders edinmiş hayatın her sillesiyle ,sadece aşk hayatı olarak bakmassak bu konuya,ifade etmek istediklerimi ifade etmiş olucam sanırım;çünkü hayat herbirimize eşitlik sunmuyor,burda aslında bir amaç yok sadece kelime inşaalarıyla GÜÇLÜ İNSAN tabirinin aslında bir otobüs duragında veya bir hastane bankında yada herhangi belirsiz bir yerde görebilecegimizi anlatmak..

Ben yazsam yazılmaz siz tarafından da okunmaz dinledigimde içimden bişeyler çalan o hayat hikayeleri,
Ve o kişilere baktıgım da öyle saglamlaştırmış ki bünyelerini yaşadıkları..

Birçoğu söyle anlatmaya çalışıyor sahip olduğu tek şeyin;UMUT olduğunu..
O yüzden sahip olduklarımıza bir kez daha sarılıp sükürler olsun dedirtttirmek,biraz sergüzeştlik burukluk birazda tanımı yapamadıgımız duyguları burda elektronik satırlarla paylaşma istegi de diyebiliriz,biraz dagınık bir yazı olsada asıl söylemek istedigim,hayat veriyorsa;acıylarla dertlerle kederlerle birlikte aslında onların niçin bizim başımıza geldigini sorgulamak yerine üzerine bedava olan umut ekelemekle başlamak..

Her ne yaşanırsa yaşansın kaybetmiyorsak o yüce inancımızı geresi önemli mi?
Yaşıyorsak umut vardır demiş sevgili şair.. Ne güzel de demiş!..


İnancınıza iyi bakın lakin ruhu ayakta tutan  görünmez  TEK organınız kendisi..